Ομορφιά, μετρήσιμη
Όταν οι άνθρωποι λένε ότι κάτι είναι όμορφο, βασίζεται είτε στην υποκειμενική αντιληπτική τους κρίση είτε στην αντικειμενική μορφή του αντικειμένου, όπως η αναλογία, η γραμμή και το χρώμα.
Στη δυτική κλασική αισθητική, η «ομορφιά» θεωρείται ως αντικειμενική ύπαρξη. Σύμφωνα με τον Πυθαγόρα της Αρχαίας Ελλάδας, «ομορφιά» είναι η αρμονία των ποσοτικών σχέσεων και ένα αντικείμενο με τέλειες αναλογίες είναι όμορφο.
Στην ανατολική αισθητική υπάρχει επίσης η αγάπη για τις αναλογίες και πολλά αρχαία κτίρια τονίζουν την ομορφιά της συμμετρίας, μια αναλογία που δίνει μια αίσθηση ισορροπίας και σταθερότητας.
Στο σχεδιασμό, μπορούν να χρησιμοποιηθούν διαφορετικές αναλογίες για να δημιουργήσουν μια ευχάριστη αίσθηση αισθητικής δημιουργώντας μια πρωταρχική και ισορροπημένη εμφάνιση, αντί για μια γεμάτη ή άδεια κατάσταση.
Με άλλα λόγια, η «ομορφιά» δεν είναι μόνο υποκειμενική, αλλά μπορεί επίσης να ποσοτικοποιηθεί αντικειμενικά, και η αναλογία είναι μία από τις μονάδες ποσοτικοποίησης.
Αναλογίες που φέρνουν αρμονία και ομορφιά
Η λεγόμενη αναλογία, δηλαδή η σχετική σχέση μεταξύ των διαφόρων στοιχείων, αυτή η σχέση μπορεί να είναι μέγεθος, μήκος ή ποσότητα.
Στο σχεδιασμό, υπάρχουν συχνά στοιχεία διαφορετικών μεγεθών, μηκών και ποσοτήτων, τα οποία πρέπει να διαιρεθούν κατά αναλογίες, έτσι ώστε να ξεκινούν και να ισορροπούν το ένα το άλλο.
Πώς μοιάζει μια αρμονική αναλογία; Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό είναι συχνά η χρυσή τομή.
Η χρυσή τομή, γνωστή και ως χρυσή τομή, είναι η διαίρεση του συνόλου στα δύο, η αναλογία του μεγαλύτερου προς το μικρότερο τμήμα είναι περίπου 1:0,618.
Από το οπτικό αποτέλεσμα, τα πράγματα που ανταποκρίνονται στη χρυσή τομή φαίνονται πιο αρμονικά, πιο εναρμονισμένα με τις αισθητικές συνήθειες των ανθρώπων.
Όταν εφαρμόζεται σε γραφικά, έργα τέχνης, κτίρια, σχεδιασμό προϊόντων κ.λπ., συνήθως έχει μια φυσική και αρμονική οπτική αισθητική.
Φυσικά, η χρυσή τομή δεν είναι η μόνη φόρμουλα που υπάρχει στο σχέδιο.
Ίσες αναλογίες, δηλαδή, σύμφωνα με ίσο μερίδιο της κατανομής της αναλογίας της διαίρεσης, κοινό συμμετρικό σχέδιο, δηλαδή δύο ίσες αναλογίες, μέσω του αριθμού των στοιχείων, το μέγεθος του ίσου, με αποτέλεσμα οπτική και ψυχολογική αναλογικότητα.
Η φωτογραφία στη μέθοδο σύνθεσης, στην πραγματικότητα, είναι η χρήση της αναλογικότητας, η σκηνή μπροστά από τα τρία ίσα μέρη, και στη συνέχεια το κύριο σώμα τοποθετείται στη διασταύρωση της τομής ή της γραμμής τριών σημείων, έτσι ώστε να αναβαθμίζεται το επίπεδο και δυναμική της εικόνας.
Διαφορετικές αναλογίες, που επηρεάζουν την αντίληψη του περιβάλλοντος
Οι αναλογίες στον χωροταξικό σχεδιασμό αφορούν περισσότερο το μέγεθος της περιοχής, το μήκος των διαστάσεων και το ύψος παρόμοιων αντικειμένων. Αυτές οι διαφορετικές αναλογικές σχέσεις μπορούν να επηρεάσουν την αντίληψη των ανθρώπων για το χωρικό περιβάλλον.
Για παράδειγμα, ένα μεγαλύτερο ποσοστό της επιφάνειας του παραθύρου μπορεί να παράγει μια αίσθηση ελαφρότητας και μια αίσθηση σύνδεσης με το εξωτερικό περιβάλλον. Τα ψηλά ταβάνια προσφέρουν μια πιο ανοιχτή θέα και δημιουργούν ένα ατμοσφαιρικό σκηνικό.
Σε καταστήματα που πρέπει να παρουσιάζουν όσο το δυνατόν περισσότερα προϊόντα, όπως επωνυμίες γρήγορα-μόδα, ψιλικατζίδικα και σπίτια παιχνιδιών, θα επιλέξουν να αυξήσουν την αναλογία των εκθέσεων των εμπορευμάτων τους για να ενισχύσουν τις πωλήσεις.
Σε καταστήματα με υψηλές τιμές μονάδας ή όπου χρειάζεται να τονιστεί η υφή των προϊόντων, η αναλογία της ατμόσφαιρας θα προσαρμοστεί προς τα πάνω για να δείξει την υφή των προϊόντων σε μια πολύ οπτικά αισθητικά ευχάριστη αισθητική εμπειρία.
Επιπλέον, το σχέδιο μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ιδιότροπων ή σουρεαλιστικών σεναρίων μέσω της αναλογικότητας.